Κίτρινο ρώσικο κερί

Εκείνος στην Τασκένδη, πολιτικός πρόσφυγας του Εμφυλίου. Οι δικοί του, φίλοι και αντίπαλοι, στην Ελλάδα του ’50 και του ’60.

Μοναδική γέφυρα ανάμεσά τους η αλληλογραφία. Τα χρόνια περνούν, οι πληγές δύσκολα επουλώνονται, η πατρίδα «του» να τραβάει τον δρόμο της, όπως συνηθίζει να κάνει μια όμορφη μα αλαζονική γυναίκα που δεν γυρίζει γύρω της το βλέμμα. Και η δική του ζωή στο μεταξύ να μαραζώνει, να λιώνει, να σβήνει…